Το τουρλού (ανάμεικτα ανοιξιάτικα λαχανικά στην κατσαρόλα), το εκτιμούμε δεόντως. Αλλά δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με το μπριάμ. Βέβαια κάθε άποψη - ειδικά περί ορέξεως - δεν μπορεί παρά να είναι σεβαστή, αλλά επιτρέψτε μας εδώ να παραθέσουμε την δική μας.
Από την οικογενειακή παράδοση λοιπόν, μάθαμε πως το μπριάμ (ή μπριάμι) γίνεται βασικά με δύο λαχανικά + ένα: κολοκυθάκια με πατάτες και πιπεριά. Η γευστική φυσιογνωμία του φαγητού, προέρχεται από το (σχετικά αργά) αφυδατωμένο και καραμελωμένο κολοκυθάκι, αποκτάει στιβαρότητα με την παρουσία της πατάτας και εμπλουτίζεται στην ίδια πάντα γευστική κατεύθυνση, με την πιπεριά. Το σύνολο ολοκληρώνεται βέβαια και αποκτά και βάθος με τα μυρωδικά και το πιπέρι, αλλά έχουμε καλό μπριάμ όταν το φαγητό δεν μοιάζει καθόλου με βραστό· θέλει καθαρό χαρακτήρα (παλιού) φούρνου.
Το μπριάμ δεν είναι φαγητό που του ταιριάζει να είναι γλυκό, έτσι δεν του πάει ούτε το καρότο, ούτε το κρεμμύδι. Διάφορες δοκιμές με την προσθήκη κι άλλων λαχανικών, μας έπεισαν πως δεν σηκώνει πολλά-πολλά· οι προσθήκες ξεστράτιζαν ή μπέρδευαν ή σχετικοποιούσαν την γεύση του φαγητού.
Καλός φίλος όμως, προτείνει την προσθήκη λιαστής ντομάτας, κομμένη σε μακρόστενα κομμάτια. Μια ενδιαφέρουσα και ταιριαστή πινελιά.

του Κωστή Θεοδωρίδη

Αν αποφεύγουμε τη ζάχαρη, αυτό δεν σημαίνει οτι χρειάζεται να αποφεύγουμε και όλα τα γλυκά. Ειδικά αυτό το σοκολατένιο κέικ με την υγρή καρδιά, μας περιμένει να το λατρέψουμε! Γευστική έκπληξη, τα ρεβίθια που αντικαθιστούν το αλεύρι!

Τα μανιτάρια ή αμανίτες όπως τα λένε οι Κρητικοί, είναι ίσως το δημοφιλέστερο έδεσμα τα τελευταία χρόνια στο μεσογειακό τραπέζι. Ψητά, παναρισμένα στο τηγάνι, στο κυρίως πιάτο ή σούπα, ταιριάζουν σε κάθε περίσταση και διεγείρουν τους γευστικούς μας κάλυκες.

της Βίκυς Χριστοπούλου

Σπιτική πάστα ελιάς, υγιεινή και πολύ εύκολη!

της Χριστίνας Κούλη