Το πλιγούρι είναι μια εξαιρετική τροφή, ιδανική βάση για σαλάτες και αποτελεί βασικό συστατικό της κουζίνας της ανατολικής Μεσογείου. Εμείς επιλέξαμε να το συνδυάσουμε με μια ποικιλία ψητών και φρέσκων λαχανικών, για να έχουμε ένα υγιεινό, ελαφρύ και ιδιαίτερα νόστιμο πιάτο!

Παρ’ όλο που το ταχίνι είναι πλέον ευρύτερα γνωστό ως τροφή με εξαιρετικές ιδιότητες, πολλοί είναι αυτοί που δεν το συμπεριλαμβάνουν στη διατροφή τους, είτε επειδή τους απωθεί η δριμεία γεύση του, είτε από άγνοια, είτε …από σνομπισμό, μια και τις προηγούμενες δεκαετίες θεωρήθηκε ως τροφή που ανήκει μόνο στην λαϊκή παράδοση. Το ταχίνι όμως, συνήθως δεν το καταναλώνουμε ως έχει, αλλά το επεξεργαζόμαστε, το συνδυάζουμε. Μικρή απόδειξη η μεταβολή του χαρακτήρα του σε αυτό το dressing για σαλάτα, που το αναδεικνύει πρωταγωνιστή.
Χρειάζεται μέτρο όμως· όσο και να σας αρέσει, μην μπείτε στον πειρασμό να αυξήσετε την ποσότητα του dressing, γιατί είναι πολύ ωραίο όχι όταν πλημμυρίζει τα λαχανικά μας, αλλά όταν βρίσκεται σχεδόν σε έλλειψη! Μάλιστα, αν δεν αισθανόμαστε σίγουροι για την σχετική αναλογία, καλό είναι να σερβίρουμε το dressing σε ξεχωριστό μπoλάκι, από το οποίο θα παίρνουμε σταδιακά στο πιάτο μας.
Πάντως, όσοι ακόμα κι έτσι βρίσκουν έντονη την παρουσία του, δεν έχουν παρά να αντικαταστήσουν ένα μέρος του νερού με το οποίο χτυπάμε το ταχίνι μας, με άλλο τόσο λεμόνι, που έχει την ιδιότητα να μετριάζει την γεύση του. Ένας άλλος τρόπος, είναι η αύξηση της ποσότητας του νερού που θα χρησιμοποιήσουμε, με αποτέλεσμα βέβαια να πάρουμε μια πιο ρευστή, υπόλευκη κρέμα.
Ας μην βιαστούμε όμως να προσθέσουμε νερό την ώρα που χτυπάμε το ταχίνι, γιατί στην αρχή έχει την ιδιότητα να σφίγγει και από κάποιο σημείο και μετά “χαλαρώνει”, ρευστοποιείται και αρχίζει να ασπρίζει. Τότε, στο τέλος δηλαδή, είναι η ώρα να δοκιμάσουμε τη γεύση και την πυκνότητά του. Αν φτιάχνουμε σαλάτα για περισσότερα άτομα, μπορούμε βέβαια να κάνουμε τη διαδικασία στο μούλτι.
Οι σαλάτες απαιτούν ψιλοκομμένα λαχανικά. Αν με το μαχαίρι δεν τα καταφέρνετε, θυμηθείτε πως το λεπτό κόψιμο και την ταχύτητα του μαντολίνου δεν τα φτάνει κανένας σεφ!

του Κωστή Θεοδωρίδη

O Jamie Oliver προτείνει αυτή τη συνταγή τόσο με φρέσκα όσο και με κατεψυγμένα λαχανικά. Εμείς τη φτιάξαμε με φρέσκο μπρόκολο και κουνουπίδι, την απολαύσαμε και σας τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα!

Το τουρλού (ανάμεικτα ανοιξιάτικα λαχανικά στην κατσαρόλα), το εκτιμούμε δεόντως. Αλλά δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με το μπριάμ. Βέβαια κάθε άποψη - ειδικά περί ορέξεως - δεν μπορεί παρά να είναι σεβαστή, αλλά επιτρέψτε μας εδώ να παραθέσουμε την δική μας.
Από την οικογενειακή παράδοση λοιπόν, μάθαμε πως το μπριάμ (ή μπριάμι) γίνεται βασικά με δύο λαχανικά + ένα: κολοκυθάκια με πατάτες και πιπεριά. Η γευστική φυσιογνωμία του φαγητού, προέρχεται από το (σχετικά αργά) αφυδατωμένο και καραμελωμένο κολοκυθάκι, αποκτάει στιβαρότητα με την παρουσία της πατάτας και εμπλουτίζεται στην ίδια πάντα γευστική κατεύθυνση, με την πιπεριά. Το σύνολο ολοκληρώνεται βέβαια και αποκτά και βάθος με τα μυρωδικά και το πιπέρι, αλλά έχουμε καλό μπριάμ όταν το φαγητό δεν μοιάζει καθόλου με βραστό· θέλει καθαρό χαρακτήρα (παλιού) φούρνου.
Το μπριάμ δεν είναι φαγητό που του ταιριάζει να είναι γλυκό, έτσι δεν του πάει ούτε το καρότο, ούτε το κρεμμύδι. Διάφορες δοκιμές με την προσθήκη κι άλλων λαχανικών, μας έπεισαν πως δεν σηκώνει πολλά-πολλά· οι προσθήκες ξεστράτιζαν ή μπέρδευαν ή σχετικοποιούσαν την γεύση του φαγητού.
Καλός φίλος όμως, προτείνει την προσθήκη λιαστής ντομάτας, κομμένη σε μακρόστενα κομμάτια. Μια ενδιαφέρουσα και ταιριαστή πινελιά.

του Κωστή Θεοδωρίδη